در سینمای هالیوود، فیلمهای فراوانی درباره سرگذشت واقعی قهرمانان شکست خورده، موفق و جنجالی در حوزه ورزش ساخته میشود که اکثر این قهرمانها، مردها نیز هستند. اکنون استیون مرچنت با رویکرد کاملاً متفاوت، به سراغ قهرمانی مؤنث در حوزه ورزش غیرمتعارفی رفته است که علاوه بر تازگی و متفاوت بودن، توانسته لفظ “کمدی” را بهخوبی در یک اثر بیوگرافی پیاده کند. در ادامه نقد با وب سایت بازی مگ همراه باشید.
Fighting with My Family (مبارزه با خانواده ام)، فیلمی به کارگردانی و نویسندگی استیون مرچنت (Stephen Merchant)، محصول مشترک کشورهای آمریکا و بریتانیا است که بر اساس برداشتی آزاد از زندگی یکی از مبارزان و شرکتکنندگان مسابقه کشتی کج ساخته شده است. قهرمان قصه فیلم، دختری با نام مستعار «پیچ» (Paige) است که در شهر نوریچ در انگلستان با همراه خانوادهای زندگی میکند که همه اعضایشان هم کشتی کج باز هستند. این خانواده در هرروز در یک سالن کوچکی، به بچههای هم محلشان آموزش این کشتی را یاد میدهند و شبها، نیز در بار یا رستورانی، مبارزهای را به نمایش میگذارند. کشمکش اصلی فیلم بر روی پیچ و برادرش زک (یا زودیاک) است که هر دو با تشویق والدینشان، میخواهند در آزمون ورودی مسابقات رسمی کشتی کج (WWE) شرکت کنند. آنها به جلسه گزینش دعوت میشوند و زیر نظر هاچ مورگان (وینس وان)، مبارزاتی را انجام میدهند که درنهایت، بهطور غافلیگرانه ای، فقط پیچ از سوی هاچ برای شرکت در تمرینات کشتی کج در آمریکا قبول میشود. همین مسئله، باعث شروع اختلافاتی بین وی و برادرش میشود و از سوی دیگر در طی سفرش به آمریکا، پیچ با بحران هویت و احساس غریب بودن مواجه میشود.
فیلم ساز علاوه بر به کارگیری کلیشههای رایج فیلمهای مبارزهای، شخصیتهایی باورپذیر و بانمکی را خلق کرده است که باعث شده مخاطب خیلی سریع با آنها ارتباط برقرار کند. اشاره به کلیشهها کردیم که البته این کلیشه کمی با فضایی کمیک و فان آمیخته شده است. بخشی از کلیشهها را میتوان به رابطه هاچ و پیچ اشاره کرد که همانند سایر فیلمهای مبارزهای و ورزشی، پستی و بلندیهایی به همراه دارد. هاچ از همان ابتدا، پیچ را مدام تحقیر میکند، سرکوفت به او میزند و حتی بعضی اوقات رک و راست به او میگوید که شایسته حضور در این مسابقات را ندارد. این رابطه پستی و بلند بالاخره به نتیجهای متعادل ختم میشود که نظر هاچ را تغییر میدهد و پیچ به آن فرد ایده آل برای مبارزه تبدیل میشود. بخش دیگر که جزئی از کلیشه ها نیست، رابطهی پیچ و برادرش است که جدا از فضای رقابتی با هم دارند، با هم بسیار صمیمی و همدم همدیگر هستند که البته اواسط فیلم، این رابطه دچار تغییر و تحول میشود که زک، کینه و حسادتی را از پیچ میگیرد که حتی رابطه پدر و مادرشان هم تحت الشعاع قرار می گیرد.
فیلم ساز که خودش با واژه “کمدی” کاملا آشنایی دارد، به خوبی توانسته که حد فاصل کمدی و بیوگرافی را در اثرش به خوبی حفظ کند. شوخیهای فیلم قوی و بامزه هستند که البته هنرنمایی شخصیتها هم به این طنز فیلم کمک بسزایی کرده است. بهعنوان نمونه، نیک فراست (Nick Frost) که نقش پدر این خانواده غیرمتعارف را بازی کرده است، بار کمدی بیشتری را به دوش میکشد. بازی سایر بازیگران بسیار خوب هستند که قطعا در رأس، فلورانس پیو (Florence Pugh) است که بازی با نمک، قابل درک و احساسی را به نمایش گذاشته است.
از بخشهای قابل توجه فیلم میتوان به حضور برخی از مبارزان واقعی کشتی کج، مثل حضور “بیگ شو” دریکی از سکانسهای فیلم اشاره کرد. که البته من تخصصی در کشتی کج ندارم اما گفت هشده است که حتی شخصیتهایی که در طول فیلم با پیچ مبارزه و همراهی اش می کند، مبارزان واقعی این مسابقات نیز هستند. از حضور کوتاه دواین جانسون (Dwayne Johnson) نباید غافل شد که البته اینگونه میتوان گفت که حضورش بیشتر جنبه تبلیغاتی در فیلم دارد.Fighting with My Family (مبارزه با خانواده ام)، بیشک فیلمی است که قصد برند سازی مسابقات کشتی کج (WWE) را دارد اما بزرگترین نقطه قوتش، آن قلب بزرگ و پرانرژی و شگفت انگیز فیلم است.