معرفی  فیلم Yesterday (دیروز)

کارگردان :Danny Boyle

نویسنده :Jack BarthRichard Curtis

بازیگران :Himesh Patel, Lily James, Sophia Di Martino

خلاصه داستان :یک خواننده‌ی ناموفق در دنیایی موازی بیدار می‌شود که در آن گروه بیتلز هرگز وجود نداشته‌اند و او تنها کسی است که آهنگ‌های آنها را به یاد دارد…

نقد فیلم Yesterday (دیروز)

رابی کاین – تلگراف (نمره ۸ از ۱۰)
فیلم با مقدمه‌اش حسابی دلنشین است – تا جایی که به سراغ آمریکا می‌رود، سپس ناگهان انگار آن پوایی خود را از دست می‌دهد. … با این حال این اثر برای داشتن یک بخش پایانی که به زیبایی قضاوت شده و به شکل غافلگیرکننده‌ای متاثرکننده است، تلاش می‌کند.

پیتر بردشا – گاردین (نمره ۸ از ۱۰)
اگرچه این فیلم می‌تواند در توسعه روایت کمی بی‌مزه و سانتی مانتال و غیرمطمئن عمل کند، آن شور و شوق و بامزگی «کرتیس» و «بویل» را با خود به همراه می‌کشد.

متیو دوئرتی – آی جی ان (نمره ۸ از ۱۰)
«دیروز» زیاد ریسک نمی‌کند، ولی با خودش داستانی را به همراه دارد که خوب گفته می‌شود و بازیگرانی که هم برای بخش‌های کمدی و هم برای لحظات دراماتیک‌اش کارآمد هستند.

فیونوالا هالیگن – اسکرین اینترنشنال (نمره ۵ از ۱۰)
«دیروز» فیلمی است که همه با آن آشنا هستیم، چه این خوب باشد و چه بد.

دیوید ارلایش – ایندی وایر (نمره ۴.۲ از ۱۰)
این تمرین شیرین ولی تهی در زمینه معلق کردن بی‌اعتقادی زیادی شلوغ شده و درست هم نوشته نشده و نتیجتا تیری است که خطا می‌رود.

جان دفور – هالیوود ریپورتر (نمره ۴ از ۱۰)
چه یک کار جدی مثل‌ «او دوستت دارد»‌ (She Loves You) باشد چه یک سفر جالب با تم «آلبوم سفید» که مقدمه فیلم نوید آن را می‌دهد، این بیشتر یک فیلم با حال و هوای «زیردریایی زرد» است: مناسب برای خیل شلوغی از طرفداران و بعضی اوقات هم لذت بخش، ولی به شدت احمقانه وقتی که می‌ایستید و به آن فکر می‌کنید.

اوون گلیبرمن – ورایتی (نمره ۴ از ۱۰)
در «دیروز»، ]بویل و کرتیس[ بیتلز را تبدیل به محصول نهایی می‌کنند به این ترتیب که در هر صحنه، به طور واضح اعلام می‌کنند که، «این آهنگ‌ها شگفت‌انگیزند!» و حقیقت این است که این را بیشتر به ما می‌گویند، به جای آن که به ما نشان بدهند (مثلا با سکانس‌های موزیکال که حسابی حال آن‌ها را جا آورد)، که «دیروز» را، به خاطر تمام آهنگ‌های تمام نشدنی که در خود جای داده، یک تجربه بی‌فکر، از پیش تعیین شده و خشک و تند و تیز می‌کند.

دن کالاهان – د راپ (نمره ۴ از ۱۰)
صدای کمدی‌گونه بامزه، احساسی و نیش‌دار «کرتیس» را می‌توان واقعا احساس اساسی این فیلم دانست، بسیار بیشتر از تمام چیزی که کارگردان فیلم «دنی بویل» و هر دست اندرکار دیگری در فیلم ارائه می‌دهد.

مایک رایان – Uproxx (نمره ۴ از ۱۰)
یک مقدمه کشنده دارد، با این حال هنوز فیلم انگار از ایده‌های فوق‌العاده خودش رنجور می‌شود و فقط، به جای آن‌ّا، تصمیم می‌گیرد تا تبدیل به یک کمدی عاشقانه معمولی شود – فقط با یک عالمه آهنگ بیشتر از بیتلز نسبت به دیگر کمدی عاشقانه‌ها.